
Παρά τις μικροσκοπικές του διαστάσεις, καθώς έχει λιγότερο από ένα εκατοστό ύφος και μισό εκατοστό πλάτος, ο χαράκτης κατάφερε να αποδώσει όλα τα βασικά χαρακτηριστικά του Αλέξανδρου, ο οποίος απεικονίζεται νεαρός, με "θεληματικό πηγούνι, ίσια μύτη και μακριά σγουρά μαλλιά που στέφονται με ένα διάδημα". Ο πολύτιμος λίθος θα βρίσκεται στην έκθεση του Μουσείου της πόλης.
Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης, ωστόσο, είναι ότι ανακαλύφθηκε στο Ισραήλ, στα σύνορα του Ελληνιστικού κόσμου, κάτι που αποδεικνύει ότι όχι μόνο πλούσιοι ευγενείς στις μεγάλες πόλεις, αλλά και τοπικοί άρχοντες σε δευτερευούσης σημασίας διοικητικά κέντρα, όπως το Τελ Ντορ, εκτιμούσαν και μπορούσαν να αντέξουν το κόστος τέτοιων αντικειμένων.
Το πετράδι ανακαλύφθηκε από έναν εθελοντή κατά την ανασκαφή ενός δημόσιου οικοδομήματος της ελληνιστικής περιόδου νότια του Τελ Ντορ, μεγάλου λιμανιού της Μεσογείου από τα μέσα της Εποχής του Χαλκού μέχρι τα ρωμαϊκά χρόνια και την άνοδο της Καισάρειας. Ο Μέγας Αλέξανδρος πέρασε από εκεί το 332 π.Χ. μετά την κατάληψη της Τύρου, στο δρόμο του για την Αίγυπτο. Η πόλη παραδόθηκε χωρίς αντίσταση και παρέμεινε ελληνικό κέντρο στην περιοχή του Ισραήλ μέχρι περίπου το 100 π.Χ.
photo by No'a Raban-Gerstel, University of Haifa
via Amir Gilat, University of Haifa