Είναι ίσως ένα από τα καλύτερα blog που υπάρχουν αυτή τη στιγμή...Φωτογραφίες, μονάχα συλλογές από φωτογραφίες ειδησεογραφικών πρακτορείων με 2-3 γραμμές δημοσιογραφικού σχολιασμού...
http://www.boston.com/bigpicture/2008/12/2008_greek_riots.html
Και η Αθήνα αυτές τις μέρες διεκδίκησε και κατέλαβε μερίδιο στις συλλογές αυτές...
16 Δεκεμβρίου 2008
7 Δεκεμβρίου 2008
13 Οκτωβρίου 2008
Μια παλιότερη συζήτηση
Αν ήταν να υπάρξει η καλοσύνη στον κόσμο, το παράδειγμα θα ήσουν εσύ, όχι εγώ...
10 Σεπτεμβρίου 2008
Μαχαίρι στην καρδιά
Είμασταν μες στο δάσος, πυκνό με πανύψηλα δέντρα, βράχια πολλά και ένα ρυάκι να το διασχίζει...
Χωριστήκαμε σε δυο ομάδες και ξεκίνησε το κυνήγι μεταξύ μας...Η μια ομάδα έπρεπε να σκοτώσει την άλλη: όταν κάποιος σε έβρισκε μπροστά του ήταν όλα ή τίποτα, με το που τον έβλεπες αυτόματα ήσουν νεκρός. Εκτός κι αν προλάβαινες...
Ξαφνικά πετάγεται κάποιος μπροστά μου...Πρώτη φορά πάω να χτυπήσω, αλλά τον χτυπάω άτσαλα και ξέρω ότι κάπου εδώ τελειώνουν όλα. Εκείνος με χτυπάει στο στήθος, τον έχω απέναντί μου, ενώ ένας άλλος με κρατάει από το σώμα και τα χέρια για να μην μπορώ να ξεφύγω. Προσπαθώ να παλέψω, γιατί ο απέναντί μου μου κρατάει το χέρι που έχω το μαχαίρι και το στρέφει σιγά σιγά σε εμένα...
Πηδάω κάτω από ένα βράχο για να με χάσουν, έτσι καταφέρνω να ξεφύγω από αυτόν που με κρατάει και, προς μεγάλη μου έκπληξη, να τον πετάξω κάτω μαζί μου. Ακόμα στέκομαι στα πόδια μου, προς μεγάλη μου έκπληξη...
Ξανανεβαίνω, το τραύμα νιώθω να με πονάει και του επιτίθεμαι με το μαχαίρι, όταν έρχεται πάνω μου για να με σκοτώσει. Το μαχαίρι μου τον πετυχαίνει κοντά στην καρδιά και πέφτει κάτω, όσο στρέφομαι στους υπόλοιπους δικούς μου για να δω και να τους φωνάξω αν είναι καλά.
Είμαι όρθια πάνω από τον "εχθρό" μου και νιώθω να αναπνέω, αλλά σαν από μια...εξωπραγματική τρύπα στα πνευμόνια μου. Πονάω και η μπλούζα μου αρχίζει να γίνεται κόκκινη από την πληγή.
...
...
...
...
ΞΥΠΝΑΩ...και έχω την αίσθηση ότι πονάω σε εκείνο το μέρος ακόμα...
Χωριστήκαμε σε δυο ομάδες και ξεκίνησε το κυνήγι μεταξύ μας...Η μια ομάδα έπρεπε να σκοτώσει την άλλη: όταν κάποιος σε έβρισκε μπροστά του ήταν όλα ή τίποτα, με το που τον έβλεπες αυτόματα ήσουν νεκρός. Εκτός κι αν προλάβαινες...
Ξαφνικά πετάγεται κάποιος μπροστά μου...Πρώτη φορά πάω να χτυπήσω, αλλά τον χτυπάω άτσαλα και ξέρω ότι κάπου εδώ τελειώνουν όλα. Εκείνος με χτυπάει στο στήθος, τον έχω απέναντί μου, ενώ ένας άλλος με κρατάει από το σώμα και τα χέρια για να μην μπορώ να ξεφύγω. Προσπαθώ να παλέψω, γιατί ο απέναντί μου μου κρατάει το χέρι που έχω το μαχαίρι και το στρέφει σιγά σιγά σε εμένα...
Πηδάω κάτω από ένα βράχο για να με χάσουν, έτσι καταφέρνω να ξεφύγω από αυτόν που με κρατάει και, προς μεγάλη μου έκπληξη, να τον πετάξω κάτω μαζί μου. Ακόμα στέκομαι στα πόδια μου, προς μεγάλη μου έκπληξη...
Ξανανεβαίνω, το τραύμα νιώθω να με πονάει και του επιτίθεμαι με το μαχαίρι, όταν έρχεται πάνω μου για να με σκοτώσει. Το μαχαίρι μου τον πετυχαίνει κοντά στην καρδιά και πέφτει κάτω, όσο στρέφομαι στους υπόλοιπους δικούς μου για να δω και να τους φωνάξω αν είναι καλά.
Είμαι όρθια πάνω από τον "εχθρό" μου και νιώθω να αναπνέω, αλλά σαν από μια...εξωπραγματική τρύπα στα πνευμόνια μου. Πονάω και η μπλούζα μου αρχίζει να γίνεται κόκκινη από την πληγή.
...
...
...
...
ΞΥΠΝΑΩ...και έχω την αίσθηση ότι πονάω σε εκείνο το μέρος ακόμα...
25 Φεβρουαρίου 2008
Μπλογκοπαίγνιο με βιβλία
Απαντώντας στην πρόσκληση του Estarian, λαμβάνω μέρος στο ακόλουθο παιχνίδι :
1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (από τελεία σε τελεία) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.
Το πιο κοντινό που μπορούσα να αρπάξω ήταν η ΒΑΡΔΙΑ του Νίκου Καββαδία.
Λοιπόν...
Οι γυναίκες...Δεκατεσσάρω χρονώ. Και αυτές που θα γίνουν κατόπι οι χειρότερες πόρνες, κι αυτές που θα κυλιστούνε σε βρώμικα σεντόνια, στους δρόμους, στα πάρκα, κάτου από γέφυρες, στα όρθια πορνεία, με το λουρί δεμένο στο γόνατο και τη θηλειά του στον ώμο, στις εκκλησιές, στα Calvaires.
Πετάω το γάντι στoυς: Μαρία, RaZzMaTaZz, Shattered Heavens, punchingbag, Dakkon...
1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (από τελεία σε τελεία) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.
Το πιο κοντινό που μπορούσα να αρπάξω ήταν η ΒΑΡΔΙΑ του Νίκου Καββαδία.
Λοιπόν...
Οι γυναίκες...Δεκατεσσάρω χρονώ. Και αυτές που θα γίνουν κατόπι οι χειρότερες πόρνες, κι αυτές που θα κυλιστούνε σε βρώμικα σεντόνια, στους δρόμους, στα πάρκα, κάτου από γέφυρες, στα όρθια πορνεία, με το λουρί δεμένο στο γόνατο και τη θηλειά του στον ώμο, στις εκκλησιές, στα Calvaires.
Πετάω το γάντι στoυς: Μαρία, RaZzMaTaZz, Shattered Heavens, punchingbag, Dakkon...
21 Ιανουαρίου 2008
Περί δαιμονίων, μέρος δεύτερο
Δεν υπήρχε περίπτωση να ξεπεράσει η ταινία το βιβλίο! Απλά δεν υπήρχε περίπτωση...
Όχι ότι δε μου άρεσε η ταινία. Η ταινία μου άρεσε, αρκετά μάλιστα! Η Σκόνη είναι μαγευτική...
Απλά...απογοητεύτηκα πολύ όταν ΔΕΝ είδα κάποιες σκηνές που απλά ονειρευόμουν να δω πώς θα τις μεταφέρουν στον κινηματογράφο!
Στο άλλο σημείο που επιφυλάσσομαι ακόμα στο να απογοητευτώ εντελώς είναι το ότι επειδή στην Αμερική δεν έκανε το άνοιγμα και τα έσοδα που περιμένανε κι ουσιαστικά περιμένουν να "ξελασπώσει" ο υπόλοιπος κόσμος :Ρ, συζητιέται ακόμα για το αν θα μπουν στην παραγωγή και οι επόμενες δυο ταινίες της τριλογίας...
Δηλαδή? Τι? Και πες ότι δε γίνονται άλλες ταινίες...Είναι αυτό τέλος να μείνεις μονάχα με μια ταινία;;;
Αν πραγματικά βγουν και φτάσουμε να μιλάμε για το "Κεχριμπαρένιο Τηλεσκόπιο" σε ταινία, θέλω πραγματικά να δω τι αφορισμοί θα πέσουν και τι απαγορεύσεις προβολών...:Ρ
@fading shadows
Ίσα ίσα τώρα να δεις κουράγιο που θα βρεις να διαβάσεις τα βιβλία! Κι αν το πρώτο μπορεί να φαίνεται σαν μια ωραία μικρή κοινή παραμυθένια ιστορία, επιφυλάξου για τα επόμενα...Σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν να φανεί σαν μια μικρή παιδική ιστορία!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)